Opis obrazu

Na tym obrazie dominują ciemne, stonowane kolory z przewagą zieleni i szarości. Gałęzie, plątanina form i linii, wydają się wyrastać z ciemnego pnia, którego nieregularne kształty dominują w kompozycji. Powietrze jest ciężkie, jakby wisi mgła, nadając całości nieco tajemniczego charakteru. Ekspresyjna, nieco chaotyczna faktura farby dodaje dramatyzmu, a artysta użył zapewne techniki impasto, by podkreślić grubą warstwę farby i tekstury. Całość wydaje się dynamiczna, pełna ruchu, choć zatrzymana w bezruchu jakby w fotograficznej pauzie. Obraz emanuje poczuciem tajemnicy i nostalgii. Patrząc na niego, można się zastanawiać, czy to drzewo z dzieciństwa, które zawsze wydawało się większe, czy też zapomniany las pełen sekretów. Niebo jest skryte za gęstwiną gałęzi, co może symbolizować zamknięcie lub zagubienie. Jest tu coś nieuchwytnego, co przyciąga wzrok i nie pozwala odejść. Jest taki moment, gdy patrzysz i masz wrażenie, że coś ci się przypomina, choć nie wiesz co. Może to just a feeling. Atmosfera jest gęsta, niemal można ją dotknąć. Jakby ktoś opowiadał o miejscach, które już dawno nie istnieją. Fascynująca gra światła i cienia nadaje głębi, a osobiste refleksje mogą prowadzić do wielu interpretacji. Łatwo wpaść w zadumę, kontemplując ten widok. Może to być też wyzwanie dla tych, którzy szukają spokoju w chaosie prostoty.