Opis obrazu

Obraz "Oś czasu, oś przestrzeni" to dzieło, które w subtelny, a zarazem mocno symboliczny sposób porusza tematy fundamentalne dla ludzkiej egzystencji. Układ dwóch linii przecinających się pod kątem prostym symbolizuje dwie osie – czasu i przestrzeni. Każda z nich jest niezwykle istotna, tworząc ramy, w których toczy się nasze życie. Jednak na obrazie linia czasu jest przerywana, wykruszona, co sugeruje jej ulotność i nietrwałość. Dominujące odcienie bieli i szarości nadają dziełu surowości i prostoty, która skupia uwagę na samym przekazie. Biel, będąca symbolem czystości i nieskończoności, w połączeniu z szarością, może odzwierciedlać przemijanie, zmienność oraz nieuchronność czasu. Brak wyrazistych barw sprawia, że obraz staje się refleksyjny, zachęca do zastanowienia się nad kruchością ludzkiego życia i nad tym, jak nasze istnienie kształtuje zarówno przestrzeń, jak i czas. "Wykruszająca " się linia czasu to metafora nieustannie mijających chwil, które zanikają, stając się przeszłością, której nie można już odzyskać. Przestrzeń, przedstawiona jako linia ciągła, symbolizuje natomiast to, co trwa, co istnieje niezależnie od upływu czasu – to nasze otoczenie, świat fizyczny, który pozostaje, nawet gdy czas się kończy. "Oś czasu, oś przestrzeni" to obraz, który zmusza do refleksji nad naturą rzeczywistości, nad naszym miejscem w niej, a także nad tym, co pozostaje, gdy czas ulega zatarciu. Jest to dzieło o dużej sile oddziaływania, malowane z delikatnością i minimalizmem, które jeszcze bardziej uwydatniają jego głęboki, filozoficzny charakter.