Opis obrazu

Na obrazie widzimy portret konia na tle turkusowego nieba, które tętni głębią i spokojem. Włosy grzywy konia przeplatają się odcieniami rudości i brązu, jakby artysta chciał namalować każdy pojedyńczy włos osobno. Konieczność użycia mocnych kontrastów między turkusem tła a ciepłem sierści konia nadaje kompozycji lekko dramatycznego wyrazu, choć jest to dramatyzm subtelny, jak spojrzenie samego konia. Wizualnie obraz emanuje ciepłem, jak letnie popołudnie na pastwisku, a jednak w jego spojrzeniu kryje się coś więcej. Może to tęsknota za wolnością albo po prostu moment refleksji. Technika, jaką posłużył się artysta, to ekspresyjny realizm, w którym dokładność detali spotyka się z szerszym zamysłem barw. Nie mogę nie wspomnieć o emocjonalnym aspekcie dzieła. Czujemy pewną więź z tym majestatycznym zwierzęciem, jakby każda kreska i każdy cień miał opowiedzieć historię. To obraz, który wywołuje uśmiech, jakbyśmy spotkali starego przyjaciela. "Wow, konik!" – to może powiedzieć siedmioletnie dziecko, zauroczone prostotą i pięknem tej chwili. To takie "amazing", jak sztuka potrafi uchwycić duszę za pomocą kilku pociągnięć pędzla.