Opis obrazu

Obraz emanuje spokojem i delikatnością, jakby utopiony w mlecznej mgle. Kolory są stonowane, dominują subtelne odcienie zieleni, szarości i kremowego. Kształty są miękkie i niezbyt wyraziste, co nadaje całości uczucie niedopowiedzenia. Kompozycja wydaje się przypadkowa, ale w tym tkwi jej urok. Atmosfera obrazu jest melancholiczna, jakby krajobraz znajdował się w porannym oparze, w którym można się zatracić. Artysta używa techniki impasto, delikatnie nakładając warstwy farby, co dodaje mu wrażenia głębi. Obraz może wywoływać w odbiorcy uczucie tęsknoty czy nostalgii. Ktoś patrząc na niego może poczuć "silence" natury, co paradoksalnie działa uspokajająco. Dla mnie to jak senny marzycielski krajobraz, gdzie czas płynie wolniej. Dzieciak może powiedzieć: drzewko jest smutne, bo nie ma słonka. Każda plama i linia zdaje się opowiadać własną historię, pozwalając widzowi na osobistą interpretację. Zaskakująco mały świat mieści się w tej mgiełce.