Opis obrazu

Obraz emanuje intensywnością kolorów – głęboka czerwień tła i kontrastujące żółcienie twarzy przyciągają wzrok. Kształty są zarysowane miękkimi, niemalże abstrakcyjnymi liniami, co dodaje kompozycji nieco tajemniczości. Dominantą obrazu jest postać złożona na linii mebla, przypominającego łóżko czy fotel, której wyraz twarzy wydaje się melancholijny. Atmosfera dzieła jest dość refleksyjna, niemalże introspektywna, a przez to potrafi wciągnąć oglądającego w głęboki dialog z samym sobą. Artysta zastosował technikę malarstwa olejnego, ale ma się wrażenie, że każda plama koloru niesie emocje – są one jak dynamit! Styl jest dość impresjonistyczny, z dominacją emocji ponad dosłownością formy. Można wręcz poczuć, jak obraz próbuje opowiedzieć swoją własną historię, pełną nieśpiesznych wspomnień i głęboko skrywanych pragnień. Dla mnie obraz przypomina trochę moment, gdy przewracam się z tyłu na bok na kanapie, myśląc o wszechświecie. Wow! That's deep, prawda? Cudownie jest czasem pozwolić sztuce prowadzić nasze myśli w nieoczekiwane zakamarki duszy, gdzie mogą się zrodzić najbardziej nieoczekiwane refleksje. "Ciekawe, o czym myśli ten pan?" pomyśl sobie jak dziecko, taki obraz potrafi być zaczarowany.