Opis obrazu

Na obrazie dominuje intensywny błękit i róż, przeplatając się z pastelowymi żółcieniami i turkusami. Centralny plan zajmuje postać dorosłej osoby w granatowej kurtce i blondynie, znajdującej się obok samochodu. Obok stoi dziecko w czerwonej kurtce, może trochę zagubione, może ciekawe. Ulica wydaje się spokojna, gdzie każdy kolor zdaje się mieć swój głos w tej cichej miejskiej symfonii. Kompozycja nieco surrealistyczna, gdzie liczne linie architektury zdają się kierować wzrok ku górze. Atmosfera? Light and dreamy, z nutką nostalgii, jakby przez te ulice przeszło już wiele wspomnień. Styl lekko impresjonistyczny, z miękkimi krawędziami i subtelnym rozmyciem, przypominający scenę z marzenia. Ten obraz wywołuje emocje. Może to sentyment, a może po prostu ciepłe wspomnienie dzieciństwa. Czy to ktoś z naszych wspomnień? Wzbudza tęsknotę za prostotą i beztroską chwilą. Kolory są jak widok za oknem, południe, kiedy słońce odbija się w szybach i każdy cień nabiera tęczowej formy. A dziecko? Ono pewnie by powiedziało: "Patrz, jaki fajny dzień!" Coś jest magicznego w tej miejskiej ulicy. Artystyczna technika łączy rzeczywistość z fantazją. I chociaż detale są nieco rozmyte, obraz silnie oddziałuje na zmysły, jakby zapraszał do spaceru. Każdy widz wpatrujący się w ten obraz może w nim zobaczyć część siebie.