Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok dynamicznym wiriem barw i kształtów, gdzie dominuje paleta szarości przetykana żywszymi tonami błękitu, pomarańczy i zieleni. Dwoje ludzi, maski na twarzy, zdaje się być uchwyconych w chwili poruszenia, jakby ich sylwetki były malowane wiatrem. Te ostre, niemal kładzione pociągnięcia pędzla tworzą atmosferę intensywnego ruchu i zmienności. Wygląda to jak kontrolowany chaos. Artysta najwyraźniej posłużył się techniką, która przypomina mi trochę impresjonizm, ale z twistem modernistycznym. Nastrój obrazu, hmm... jest dość melancholijny, ale jednocześnie rozdziera wzruszeniem. Te maski i dystans emanują atmosferą, którą dobrze znamy z pandemicznych czasów. Czujesz tę izolację i potrzebę bliskości. Dla mnie ten obraz jest jak codzienna medytacja, uświadamiająca kruchość relacji międzyludzkich. Kto to jest? Nie wiem, ale czuję, co czują. Te intensywne linie i silne kontrasty sprawiają, że obraz pulsuje jakimś rodzajem niepokoju. Maybe it’s about hope? 7-letnie dziecko mogłoby powiedzieć, że te kolory to tańczące światełka z bajki. Dla mnie to nieustanne poszukiwanie dróg do siebie nawzajem w świecie pełnym zawirowań. Tajemniczość dodaje jeszcze głębi, a całość zostawia widza z pytaniem o własne emocje.