Opis obrazu

Na obrazie uwagę przykuwa bogactwo zieleni i niebieskości, tworzących dynamiczny taniec kolorów. Pióra pawia, delikatnie rozmyte, płynnie łączą się z otaczającymi liśćmi w harmonijną kompozycję. Kształty wydają się falujące, niemal tańczące, co nadaje dziełu ruch i lekkość. Jest jakby zrobione szybko, ale z wyczuciem, sugerując, że artysta pracował z pasją i pewną dozą spontaniczności. Malowidło emanuje spokojem, może trochę tajemnicą, coś jak sen, w którym można się pogubić. Technika przypomina impresjonizm z nutką surrealizmu. Widać pociągnięcia pędzla, które są jednocześnie ostre i miękkie, dając wrażenie wielowarstwowości. To finezyjna gra światła i cienia, która wciąga widza, zasysa jego uwagę. Skłania do refleksji nad harmonią natury i pięknem ulotnych chwil. A może nawet prowokuje do marzenia, że jesteśmy częścią tego magicznego świata. Obraz wywołuje uczucie ciszy przyrody, delikatnej symfonii toczącej się gdzieś za horyzontem. Czasem myślę, że chyba widzę w tym kawałku siebie, zagubionego w codzienności. Pawie są takie kolorowe, jak wielkie kłęby confetti na niebie. Jest w tym coś wywołującego uśmiech, a jednocześnie melancholię. W tej całej feerii barw można się zatracić, jak w starym good book, który kusi do powrotu.