Opis obrazu

"To, co ulotne" to surrealistyczny obraz wykonany w 2025 roku. Ten obraz, utrzymany w stylistyce realizmu magicznego i malarstwa figuratywnego, opowiada historię widzianą z nieco innej perspektywy — z punktu widzenia ukrytego zająca, tego, którego nie widać w kadrze. Patrzymy jego oczami, jakby stał tuż obok drugiego, widocznego zająca, obserwując z czułą ciekawością to, co dzieje się przed nim. W centrum sceny para dzieci wzlatuje w powietrze, trzymając się za ręce. Ich sylwetki unoszą się wraz z tańczącymi w powietrzu jesiennymi liśćmi, które wirują w świetle wpadającym przez pomarańczowo-złotą koronę drzew. Dzieci wyglądają, jakby zostały porwane w świat czystej beztroski — jest w tym ruchu lekkość, zachwyt, radość chwili. Na obrazie widnieją punktowe rozświetlenia, przypominające pęcherzyki, drobinki światła czy bąbelki powietrza. Tworzą one wrażenie miękkiej, pulsującej atmosfery, która ociepla całą scenę i nadaje jej bajkowy, impresyjny charakter. Kolory jesieni migoczą w półcieniach, a rozmycia światła potęgują magiczne wrażenie. Zając patrzący na dzieci, stojący na leśnej ścieżce, nadaje obrazowi dodatkową warstwę narracyjną— jakby był małym świadkiem czegoś niezwykłego, chwili, której znaczenie zna tylko on. To subtelna opowieść o zachwycie, wolności i celebrowaniu tego, co ulotne. Każdy obraz Agaty Buczek powstaje tylko raz, jest jedyny i niepowtarzalny. Oryginalne dzieła poza walorami estetycznymi i głębokim przekazem, posiadają wysoką wartość kolekcjonerską