Opis obrazu

Obraz zaskakuje bogactwem barw i kształtów. Dominuje błękit, który wprowadza nastrój spokoju, kontrastując z intensywnymi różowymi i żółtymi akcentami. Na pierwszy plan wysuwa się postać siedząca na krześle, subtelnie podkreślona jasnym światłem i różowym konturem. W tle widoczna jest abstrakcyjna forma, trochę jak z bloku do rysowania, gdzie błękitne i zielone płaszczyzny mieszają się niebanalnie. Technikę tę można by nazwać "playful". Atmosfera? Trochę jak nierozwiązana zagadka, taki mix leniwego popołudnia i nadziei na coś nowego. Artysta operuje prostymi kształtami i liniami, co dodaje dziełu nowoczesnego charakteru. Mnie ten obraz przypomina trochę sen, gdzie wszystko jest możliwe, a trochę śmieszne too. Dla siedmioletniego dziecka to po prostu "kolory, krzesło i pani, co myśli". Odbiorcę może ogarnąć nostalgia, a jednocześnie poczucie ciepła i odprężenia. Choć dzieło jest nowoczesne, ma w sobie coś ponadczasowego, co zachęca do refleksji. To sztuka, która zaprasza do zadania pytania: co dalej?