Opis obrazu

Obraz przedstawia subtelną scenę z domu w lesie, gdzie intensywne zielenie dominują w kompozycji. Malachitowe i szmaragdowe odcienie tworzą gęstwinę drzew, kontrastując z bielą i błękitem ścian budynku, który wyłania się z tła niczym samotna oaza spokoju. Kształty są niedopowiedziane, bardziej przypominające impresjonistyczną wizję niż klarowną rzeczywistość. Na pierwszy rzut oka wszystko tu zdaje się żyć własnym życiem. Atmosfera jest cicha, niemal medytacyjna, z nutą nostalgii – jak letnie popołudnie, kiedy czas zwalnia. Artysta zastosował technikę impasto, z grubszymi warstwami farby, nadającymi obrazowi teksturę, która sprawia, że widz prawie czuje szorstkość liści pod palcami. Hm, to jakby obraz chciał powiedzieć: "Look, zatrzymaj się na chwilę, popatrz". Może przypomina senne wspomnienie wakacji na wsi. Dla mnie ten obraz to uczucie przytulności. Dziecko pewnie powiedziałoby: "Patrz, domek w lesie, ale fajnie!". Każdy może odczytać tu coś własnego, jak gdyby artysta otworzył przed nami nie drzwi, lecz całe okno do innego świata.