Opis obrazu

Na tym obrazie widzimy misterną mozaikę miejskiej architektury, skąpaną w dynamicznych odcieniach czerwieni, błękitu i bieli. Wieże i dachy wznoszą się ku niebu, tworząc iluzję wielkomiejskiego krajobrazu, którego rytm wyznaczają prostokątne i kwadratowe pola. Ta gra geometrycznych form przypomina nieco układankę, w której każdy element ma swoje miejsce, a jednak całość wydaje się zaskakująco chaotyczna. Nastrój obrazu to z jednej strony energia tętniącego życiem miasta, z drugiej nostalgia za przeszłością. Styl artystyczny nawiązuje do technik kubistycznych, gdzie płaskie, czasem agresywne linie tworzą złożoną sieć. Artysta użył grubych pociągnięć pędzla, co dodaje struktury i głębi. Kolory są odważne, intensywne, co sprawia, że obraz przyciąga wzrok i nie pozwala się oderwać. Patrząc na ten obraz, można odczuć coś w rodzaju tęsknoty za miejscami, których już może nie ma. Wow! Takie mieszane uczucia, jakie potrafi wywołać tylko sztuka. A może to tylko wrażenie in a nutshell. Jakieś dziecko mogłoby powiedzieć: "O, tam jest dom jak z klocków!". Obraz emanuje pewną energią i niepokojem, zmuszając do zastanowienia się nad zmieniającym się światem. To jedna z tych prac, które zostawiają odbiorcę z pytaniem: co właściwie miało się tutaj wydarzyć? Ta kompozycja jest jak zagadka do rozwiązania, a może właśnie o to chodziło artyście.