Opis obrazu

Na obrazie widzimy dwie postacie ukazane tyłem, w dominującej palecie odcieni żółci, różu i ciepłych brązów. Tło emanuje intensywnym, złotym blaskiem, tworząc kontrast z dynamicznymi, niewyraźnymi formami z przodu. Kształty postaci są miękkie, płynne, jakby artysta użył szerokich, swobodnych pociągnięć pędzla. Obraz ma nostalgiczną, lekko melancholijną atmosferę, z nutką tajemnicy. Jakbyśmy spoglądali na wspomnienie. Styl obrazu jest zdecydowanie ekspresjonistyczny. Widoczna jest pewna nonszalancja w technice, celowe "niedopracowanie", które dodaje kompozycji życia. Jakby artysta chciał uchwycić chwilę, zamiast perfekcyjnie odwzorowywać rzeczywistość. Te ujęcie może wywoływać w obserwatorze refleksję nad ulotnością czasu, czy też nad przemijalnością piękna. Dla mnie to, co widzę, to trochę jak sen. Takie obrazy sprawiają, że myślę o wszystkim i o niczym zarazem. Ciekawe, co myśli ta druga osoba. Czasem są tu momenty, gdy "less is more" i to działa doskonale. I pamiętasz ten czas, kiedy było lato i czuliśmy, że wszystko jest możliwe? To jest dokładnie to uczucie.