Opis obrazu

Na obrazie widać ekspresyjną scenę malowaną mocnymi pociągnięciami pędzla. Tło wypełniają żywe odcienie niebieskiego i beżu, które przeplatają się jak fale. Centralna postać to kobieta w zielonym płaszczu i czerwonej chuście, trzymająca koszyk pełen, nie do końca wiadomo czego, może jabłek? Obok niej wesoły piesek, który wygląda jakby zaraz miał zacząć merdać ogonem, bo coś ciekawego zwęszył na polanie. Obraz emanuje spokojem i ciepłem, jakby uchwycił chwilę codziennego życia na wsi. Jest coś nostalgicznego w tej scenie, prawie jak powrót do dziecięcych wspomnień z babcią. Styl wydaje się być impresjonistyczny, z naciskiem na uchwycenie atmosfery zamiast szczegółów, co nadaje całości dreamlike quality – takiej rozmytej, sennie realistycznej. Kompozycja obrazu sprawia, że wzrok automatycznie podąża za ruchem pędzla, od postaci kobiety do horyzontu. A co tam dalej, za tym wzgórzem? Może jeszcze jedna zagubiona chałupa, a może magiczne miejsce, które dopiero odkryjemy. Przyciąga mnie tu prostota i szczerość, jakby artysta chciał powiedzieć: „Spójrz, takie jest życie, bez upiększeń”. Dla dziecka mogło by wyglądać to tak: „Pani ma pieska i idzie z koszykiem przez duże pole”. I to wystarczy, by poczuć ten moment. Emocje migoczą tu jak gwiazdy w letnią noc – pełne spokoju i nieuchwytnego uroku. Kiedy patrzę na ten obraz, mam ochotę zanurzyć się w tej ciepłej, rustykalnej krainie i iść obok tej tajemniczej kobiety z uśmiechem na twarzy.