Opis obrazu

Na tym obrazie z ukrytym urokiem paryskiej uliczki dominuje ciepła paleta kolorów z mieszanką czerwieni, żółci i stonowanych szarości. Wieczorne światła rzucają refleksy, rozbijając się na mokrym bruku i tworząc almost magiczny nastrój. Narożny biało-czerwony budynek, z napisem "Bistro", kontrastuje z ciemnym, deszczowym niebem. Fascynujące jest, jak artysta umiejętnie posługuje się ekspresyjnymi pociągnięciami pędzla, aby oddać ruch i dynamikę sceny – widać to zwłaszcza w postaci idącej kobiety z parasolką. Przechodnie w tle zdają się być zamglonymi cieniami, co dodaje scenie trochę tajemniczości. Czuję jakby czas zwolnił, a deszczowe krople tworzyły swoistą symfonię. To miejsce emanuje pewnym urokiem, nostalgicznym spokojem. Przypomina mi chiwili, gdy obserwuję świat przez mokrą szybę auta. Każdy patrząc na ten obraz może poczuć co innego – czasem spokój, czasem melancholię. 7-latek mógłby powiedzieć: "Tam jest wesoło, bo są kolorowe domy!". To właśnie te elementy artystycznej wizji tworzą niesamowitą atmosferę, z płynnością i swobodą charakterystyczną dla impresjonizmu.