Opis obrazu

Na obrazie dominują subtelne odcienie różu i zieleni. Kwiaty na drzewie tworzą gęstą, pełną tekstury chmurę, która kontrastuje z ciemniejszym tłem. Gałęzie są wygięte i dynamiczne, niczym ręce wyciągnięte w geście powitania. Na pierwszy plan wysuwa się postać kobiety w niebieskiej sukience. Jest skupiona, jakby zasłuchana w cichy szum liści. To obraz pełen spokoju i kontemplacji, emanujący harmonią natury. Można w nim dostrzec wpływy impresjonizmu – miękkie, rozmyte kontury, delikatne plamy barw. Artysta zastosował technikę impastu, co dodaje obrazu głębi. Ta scena może wywoływać w odbiorcy poczucie tęsknoty za zestrojeniem z naturą. Myślę sobie, że może tu chodzi o moment zatrzymania się w codziennym biegu, tak po prostu. Jakby chciał powiedzieć: "Hej, stop and smell the flowers". Obraz zdaje się szeptać cichą opowieść o ulotności chwili. Patrząc na niego, czuję, jak serce mi się uspokaja. Taka sielanka, że aż chciałoby się usiąść pod tym drzewem i podumać. Tak właśnie widzi to moje wewnętrzne dziecko – ciekawe świata i pełne zadziwienia.