Description du tableau

Portret malowany nocą A ja mam skrzydła przyrośnięte do czarnego kota ciała Kryształową duszę, serce tak duże, dlatego, że dla każdego Miejsce znaleźć muszę. Ale nie do każdego to dociera niekiedy ktoś przychodzi i miłość mą zabiera, Nic w zamian nie dając, Wtedy czuję jak umieram Potem na nowo narodzić się muszę, Rozpościeram skrzydła, Jak Fenix z popiołu się otrzepuję Przywołuję CIENIA Zło to nie moja domena Ja krzywdzić nie muszę Bardzo rzadko ostatnio Wyciągam ze srebra pazury Ten, o którym ja myślę, myśli, Że to sen chyba Zabieram go do gwiazd Pazurami drę ciało -nie bój się to nie boli zabieram mu duszę starą wymieniam na nową od nowa składam ciało wtedy często jego ból zabieram przecież czymś muszę karmić CIENIA - mój CIEŃ bardzo lubi ludzkie cierpienia.