Description du tableau

rok 2012 Maj 2012, Noc Muzeów. W pracowni na Wiślnej do późnej nocy unosiły się opary chemii i spreju, bo zaprzyjaźniony artysta uliczny FIVE, szalał w masce gazowej i zapełniał powietrze kolorową mgiełką. Odwiedzający mieli wyjątkową okazję zobaczyć jak się tworzy szablony, jak się je przenosi na miejskie murki. Artysta ochoczo prezentował materiały o street-arcie, zwłaszcza widzom bardzo dojrzałym, dla których tego typu sztuka to nadal paskudne barbarzyństwo. Cóż, FIVE pewnie niedługo będzie klasykiem bo jego szablon OBAWA funkcjonuje już w publikacji „Między Anarchią a Galerią. Polski street art cz.2” (aut. E. Dymna, M. Rutkiewicz). OBAWA i NADZIEJA to z resztą szablony jakie wykorzystałam w pierwszym obrazie „Obawa i Nadzieja”, który zapoczątkował naszą współpracę. Odbitki z twarzami polityków ożyły na płótnie w nowym kontekście, wskakując z obszaru open air w mój uliczny świat przekształcany w pracowni. Po Nocy Muzeów zostało sporo cennych śmieci – szablonów, próbnych odbitek, ścinków, itd. Dla mnie taki „recycling” to skarby- gotowe materiały do obróbki i bank pomysłów. Z tych odpadów powstał cykl rysunków o Lamparcie , tak na rozgrzewkę. Nie zmarnowały się nawet puste puszki po spreju - na nich powstały osobliwe szkice. Pomysł na konkretne dzieła dojrzał latem. FIVE na okres wakacji przeniósł na Wiślną cały swój kram i zaczęliśmy na poważnie łączyć siły. Koszmarne krakowskie upały udało nam się przeżyć obniżając temperaturę piwkiem z lodówki. Ja rysowałam prototypy odbitek, a kolega ciął szablony. Pierwszą odbitką był tłumek rozsierdzonych ludzików idący na obrazie w przeciwnym kierunku niż różowe świnki – „Bojkot bufetu”. Za tło ludzikom posłużył fragment muru z ul. Bożego Ciała. Uwielbiam ten pas spracowanej ściany, jest jak palimpsest. Chodzę co jakiś czas pośledzić wpisane na tynku hasła i niepoprawne polityczne wrzuty. Starocie odpadają wraz z tynkiem, a pojawiają się nowości . Długi mur odgradza przy tym jak może, od tej „zepsutej ulicy”, kościół Bożego Ciała. Motywy muru widnieją też na dziełach – "Ostatni pocałunek", "Sikorki", "Śpiące komando" i "Dziad chtoniczny" (obraz doczekał się już świetnego wiersza autorstwa Ewa Parma, zob. w albumie). Szablon z „Dużą Kaśką” - Przez botox nie pójdziesz do raju - to taki cytat z obrazu powstałego w serii „Ku..wy krakowskie” ( 2010). Kontynuuję ten temat, bo jakoś miło mnie prześladują zdezelowane, przepite i przepalone baby. Takie wyciągnięte na chwilę z prawdziwego życia. Jak mam to „widzenie”, to oznacza, że końca świata nie będzie i nic nas nie pokona i wszystko wolno. Ciężko taki szablon-gigant z Dużą Kaśką (120x80 cm) wrzucić na krakowski murek, ale FIVE opanowuje teraz Londyn, a tam jest więcej możliwości. Pracowaliśmy z kolegą street-arterem do końca wakacji, bo potem teleportował na Wyspy. Podobno ma już dla mnie coś extra. Na płótnach, jak i to samo na mieście, zdążył odbić : kilku Palikotów, Matkiboskie, motywy z krzyżem, i szczury. Pozostawił też po sobie świeże, drogocenne śmieci, które od razu zostały poddane recyclingowi. Powstały na śmieciach rysunki jak np: "Piwo na Wenus jest tańsze niż na Marsie", "Perfekcjonistki odpędzają złe moce", "W naszym stanie już nie ma fleszbeku";