Beschreibung des Bildes

Ten obraz jest opowieścią o locie wśród zalanych słońcem pól, z malowniczymi wioskami w dolinach. Powyżej zielone górskie hale nad którymi jest już tylko niebo. Podczas takiego lotu zawsze nasuwają się refleksje. Oto one we fragmencie pracy dyplomowej: " W takich chwilach człowiek chce być taki dobry. Być przyjaznym człowiekiem na ziemi. To jest cel. Tak zresztą musi być, aby móc latać. Mając złość w umyśle nie da się latać. Z pewnością skończyłoby się to wypadkiem. Można latać tylko wtedy, gdy jest się połączonym, ze światem, z ludźmi i z innymi istotami. Można latać, gdy umysł jest spokojny. Wtedy, potrzebne informacje pojawiają się we właściwym czasie, przed lotem i w trakcie lotu. Ja, samolot i lot jesteśmy ze sobą połączeni, niewidzialnymi nićmi. Właściwie to mnie nie ma, jest tylko przestrzeń, a w niej radość. " Ta praca należy do cyklu dyplomowego pt "Przestrzenie pod skrzydłami", obronionego przeze mnie w 2017 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Namalowana została w latach 2016- 17.