Pieter Coeck vanAlst

Pieter van Aelst lub Pieter Coecke van Aelst (ur. 14 sierpnia 1502 w Aalst, zm. 6 grudnia 1550 w Brukseli) – wszechstronny artysta niderlandzki, uprawiał malarstwo i rysunek, zajmował się także rytownictwem, rzeźbą, architekturą, projektowaniem tapiserii i witraży.

Był uczniem Bernarda van Orley, w 1527 został członkiem gildii św. Łukasza w Antwerpii. Pełnił funkcję malarza nadwornego Karola V, podróżował po Włoszech i Turcji, był propagatorem idei włoskiego renesansu, które łączył ze sztuką niderlandzką. Działał w Antwerpii, a później w Brukseli, gdzie prowadził duży warsztat malarski. Wśród jego licznych uczniów byli m.in. Gillis van Coninxloo, Willem Key, Hans Vredeman de Vries, Michael Coxcie, Pieter Bruegel (starszy) i synowie Peter II, Michael i Paul Coecke. Styl Aelsta stopniowo ewoluował od późnego gotyku, poprzez renesans do manieryzmu, jako malarz poruszał zwykle tematykę religijną.

Pieter van Aelst był tłumaczem klasycznych dzieł na temat architektury, przełożył Architetturę Sebastiano Serlio i traktat Witruwiusza. Prawdopodobnie z pracowni artysty (lub jego uczniów) pochodzi część arrasów wawelskich