Описание картины

Brodzę w otchłaniach ciemności mej duszy. Pusta, pęknięta w pół. Zbieram po drodze resztki dobrych dni. Stapiam je w rękach jak kowal. Wskrzeszam ciepłe chwile by mogły ogrzać zmarznięte ręce. Przemierzam morze gęste od bólu jak bagno klejące się do mych nóg. Ciężkimi stopami stawiam kolejny dzień. Nie wiem czy mogę jeszcze gdzieś być?! Choć płynę we łzach pozwalasz mi żyć . Ciało nabiera sił, gdy widzi twój blask.... K.S.