Descrizione del quadro

Tysiącletnie Uwięzienie Szatana, to ilustracja która ma swoje żródło z Apokalipsy św.Jana , jak i z wielu interpretacji dzieł operowych gdzie Szatan jest postacią centralną. W tym przypadku obraz odwołuje się do ostatnich wydarzeń eschatologicznych (plag i paruzji Chrystusa) gdzie ziemia ulegnie poważnym przeobrażeniom. Sprawiedliwi zostaną zabrani do nieba, niesprawiedliwi zaś poniosą śmierć. Rozpocznie się wtedy tysiącletnie królowanie Chrystusa ze zbawionymi w niebie. Oto chronologiczne ujęcie tych wydarzeń. Najpierw przy końcu siedmiu plag ma przyjść Chrystus (Ap 16.15; 19.11-16). Następnie nastąpi zniszczenie niegodziwych. Później dojdzie do „pierwszego zmartwychwstania” sprawiedliwych wszystkich czasów i przemienienie ciała tych, którzy przeżyli okres siedem plag i wzięcie ich do Królestwa Niebios (Ap 20.4-5; Łk 14.14; J 5.28-29; 1 Kor 15.22-23,51-55; 1 Tes 4.16-17; J 14.1-3). Co będzie się działo podczas millenium? Na ziemi Szatan zostanie związany „łańcuchem” okoliczności, bo nikogo nie będzie mógł kusić, gdyż ziemia będzie bezludna. To znaczy, że Szatan będzie miał czas, aby jeszcze raz wszystko przemyśleć od początku do końca, dzieje buntu, grzechu, jego skutki i swą porażkę. W niebie natomiast święci zostaną dopuszczeni do władzy sądowniczej nad niesprawiedliwymi (Ap 20.4, por. 1 Kor 6.2-3). Będą też mogli wniknąć w tajemnice zła i jego dzieje. Wraz z końcem literalnego tysiąclecia Chrystus i Jego lud powróci na ziemię. Nastąpi powszechne zmartwychwstanie wszystkich niesprawiedliwych od stworzenia świata i wtedy Szatan jeszcze raz doprowadzi ich do buntu, który zakończy się dla nich ostatecznym i całkowitym unicestwieniem. W mojej pracy jest widoczny jeszcze jeden aspekt jaki wiąże się demonicznym barankiem w centralnej dolnej części obrazu. To odwołanie do starotestamentowego obrzędu kiedy kapłan przenosił grzechy ludu na baranka a ten był wypędzany na pustkowie. Motyw Szatana był inspiracją dla tak znakomitych twórców opery jak : Ch. Gounod – Faust, A. Boito – Mefistofeles, H. Berlioz – Potępienie Fausta, A. Rubinstein – Demon, G. Meyerbeer – Robert Diabeł, A. Dvorzak – Diabeł i Kasia, B. Smetana – Czarcia ściana czy K. Pendereckiego Diabły z Loudun.