Obrazy Piotra Naliwajko

można określić mianem studium postaci. Artysta tworzy głównie obrazy olejne na płótnie, których głównym tematem jest postać ludzka. Jego twórczość cechuje różnorodność ujęcia tematu — od klasycznych portretów przez ekspresyjnie zarysowane sylwetki ludzkie po próby ujęcia ciała w ruchu. W kompozycjach malarskich pojawiają się pojedyncze postaci, postaci z atrybutami, a także zbiorowe ujęcia. Tematem prac artysty są głównie kobiety i mężczyźni, często z wyeksponowanymi ciałami lub ujętymi w formie aktu.

Postać ludzka w obrazach Naliwajko

Seria prac artysty skupia się na temacie postaci ludzkiej. Artysta maluje w ujęciach portretowych, ale też pełne figury ludzkie i zbliżenia na elementy ciała postaci. Różnorodność kompozycji potęguje również różnorodność stylistyczna w malarstwie Naliwajko. Szczurołap to portret starszego mężczyzny, który zdecydowanie inspirowany jest dziełami wielkich artystów, takich jak Rembrandt czy Caravaggio. Realizm opracowanej twarzy, która jest mocno doświetlona światłem z nieznanego źródła i zdaje się jakby wyłaniać z ciemnego tła, to cechy stylu caravaggionistów. Dla kontrastu, w obrazie Delikatnie i powoli świat się całkiem roz*** postać ludzka jest fantazyjna, nie ma tu realistycznego opracowania sylwetki, ale ekspresyjne czerwone skulone postacie. Ta praca może wpisywać się w refleksję artysty nad kondycją ludzkości, a sylwetka ludzka – przygarbiona i pochylona prawdopodobnie nad ekranem telefonu przypomina częsty obrazek z komunikacji miejskiej, gdzie każdy wpatrzony jest w swój telefon. Postaci na obrazie oświetlone są właśnie światłem wypływającym z telefonów trzymanych w dłoniach, nie ma interakcji między nimi, chociaż wszystkie postacie tworzą kompozycyjnie zwartą grupę. Inne prace przedstawiają sylwetki męskie z instrumentami – akt męski z postacią grającą na gitarze w komunikacji publicznej oraz portret mężczyzny z trąbką.

Kobiety w obrazach Naliwajko

Szczególne miejsce w twórczości artysty zajmują postaci kobiece. Liczne prace z portretami kobiet ukazują długowłose postacie w formie portretowej. Są bardzo subtelne, a jednocześnie silne. Mają często uwodzicielki wdzięk – odkryte ramiona, rozwiane włosy, ale ubrane są w ciemne stroje – czarne bluzki, czarną bieliznę, skórzane kurtki i buty na wysokim obcasie. W serii obrazów z kobietami są też akty i pół akty. Eurydyki zniewolone przywołują kompozycje zaczerpnięte od futurystów i dadaistów, którzy zainteresowani byli przedstawieniem ruchu i wielu perspektyw jednego obiektu. Kobieta, która jest głównym tematem obrazu zdaje się niemalże tańczyć przed oczami odbiorcy, dzięki zestawieniu jej kilku ujęć w ułożeniu linearnym. Jej nagie ciało owinięte jest jedynie materiałem, który w subtelny sposób ukazuje jego fragmenty, uwodzicielsko zapraszając odbiorcę to tańca.