Obrazy Jana Bembenisty

to głównie studium architektury historycznej i miejskich zabudowań. Artysta w swoich pracach ukazuje budowle z okresu socjalistycznej Polski i z czasów górniczej świetności Śląska. Jan Bembenista zajmuje się głównie techniką olejną na płótnie, ale tworzy również prace, które składają się na dyptyki i tryptyki. Architektoniczne motywy to najczęściej geometryczne i pełne symetrii formy, dlatego obrazy Bembenisty z przedstawieniami architektury mają bardzo poukładaną kompozycję, na próżno szukać tu ekspresyjnego ładunku czy abstrakcji. Wśród prac artysty nie brakuje jednak kilku motywów spoza architektury, np. anioły czy ptaki.

Architektura w twórczości Jana Bembenisty

W centrum zainteresowań artystycznych Jana Bembenisty jest architektura i budownictwo. Nie są to jednak przypadkowe obiekty, ale budynki i formy niosące ładunek historyczny. W jego obrazach nie znajdziemy znaków współczesności. Artysta przedstawia perełki architektury, w taki sposób, jakby od ich wzniesienia nie upłynęło dużo czasu, chociaż w niektórych przypadkach ich początki sięgają kilkudziesięciu lub kilkuset lat wstecz. Zafascynowanie geometrią i symetrią dotyczy głównie formy, ponieważ sama tematyka obrazów, choć pozornie niewinna, może inspirować do refleksji historycznej czy politycznej. Architektura niesie ze sobą ducha czasu i okoliczności, w jakich powstaje. Twórczość artysty skupiona wokół budynków i architektonicznych detali ma wielowarstwowe znaczenie. Obrazy Jana Bembenisty to także przedstawienia przestrzeni miejskich, które nie są na co dzień wyeksponowane. Sceny z bram, podwórek kamienic, przejść między budynkami to tematy wystarczająco intrygujące, żeby znaleźć się na płótnach artysty. To zazwyczaj obiekty, które mają pełnić określoną funkcję, ale nie są budynkiem samym w sobie, a rodzajem przestrzeni między budynkami. Artysta nie skupia się na współczesnym kontekście danej budowli – nie ma tu typowych dla miast sieci, sygnalizacji drogowej, czy przemieszczających się ludzi. Takie przedstawienia z ukierunkowaniem na detal architektoniczny czy wyizolowany z rzeczywistości budynek, ukazują architekturę poza czasem, jakby była tym stałym elementem krajobrazu miejskiego bez wpływu mijających lat. Jedyne postaci, które pojawiają się w twórczości Bembenisty to anioły i dzieci. Kobieta w zmysłowej białej sukni oraz chłopiec z balonem wprowadzają do surowej architektury aurę baśniowości i fantazji. Odbiorca nie widzi ich twarzy – postacie pozostają anonimowe. Poza zabytkami i perełkami architektury, artysta maluje też wiele detali, na które przeciętny przechodzień pewnie nie zwróciłby uwagi, a które mogą być bardzo urokliwe. Należą do nich tabliczki z numerami ulicy, szczyty kamienic, hydranty, a nawet pozornie zwykły mur. Różnorodność perspektyw w ujęciach architektury i jej detali sprawia, że twórczość Jana Bembenisty jest niezwykle interesująca i inspiruje do spojrzenia na architekturę z niecodziennej perspektywy, z perspektywy artysty.