Back to Top
Enregistre sur le serveur ...
Feliks Michał Wygrzywalski
polish painting

Feliks Michał Wygrzywalski

Kategoria artysty
Direction de recherches

Feliks Michał Wygrzywalski (1875-1944) już w szkole we Lwowie przejawiał talenty malarskie – potrafił wiernie odrysować z pamięci dzieła, które zrobiły na nim szczególne wrażenie. W 1893 roku, dzięki uzyskanemu stypendium artysta wyruszył do Monachium, gdzie studiował historię sztuki, rysunek i malarstwo. Już wtedy był wyróżniany zwłaszcza za akty. Wreszcie wystawił „Mojżesza na górze Synaj”, który został przyjęty entuzjastycznie przez niemiecką krytykę. Postanowił przenieść się do Włoch – tam, zachwycony atmosferą kraju osiadł na stałe. W Rzymie, gdzie zamieszkał z żoną – Włoszką, zaprzyjaźnił się z przebywającymi wówczas tam Klingerem i Siemiradzkim, a w kolejnych latach z Janem Kasprowiczem i Leopoldem Staffem.
Utrzymywał się między innymi z kopiowania dzieł Caravaggia, Rafaela, Guercina, Velasqueza i Tycjana. Malował też w dalszym ciągu akty i pejzaże z natury. Urzekło go ciepłe i rozświetlone morze, nad które uciekał, gdy tylko było to możliwe. Został korespondencyjnym ilustratorem polskiego tygodnika „Wędrowiec”, rosyjskiego Strakaza i niemieckich: Illustrierte Zeitung i Deutsche Verlags-Anstalt. Z czasem stał się duszą kolonii artystycznej. Jego malarstwo zmieniło się po wybuchu rewolucji. Powstały wówczas obrazy o społecznym podkładzie: Rok 1905, Strajk, Krwawe głoski i wreszcie tryptyk Wyzwolenie, które przyniósł zdecydowany zwrot w jego karierze. Wystawiony w Galerii Nazionale d’Arte Moderna zrobił prawdziwą furorę.
O jego obrazach zaczęła pisać zarówno prasa polska i włoska, jak i rosyjska i niemiecka. Chwalono jego technikę, świetny rysunek i niepospolity dar kompozycji, podkreślano wpływ „szkoły” włoskiej i grę światłocieni. Określano go jako świetnego kolorystę, co widać zwłaszcza w Strażniku nocy – sprzedanym na aukcji w 2000 roku za 41 tys. (cena wywoławcza 13 tys.)
W 1906 roku w poszukiwaniu nowych tematów i kolorów wyruszył do Egiptu. Namalował wówczas m.in. Córkę Fellachów, Ulicę w Cairo, Karawanę, Hamsina, Modlitwa Arabów, Sprzedawców Dywanów. Pełne ekspresji obrazy orientalne, barwne scenki rodzajowe i haremowe z kusząco roznegliżowanymi kobietami cieszyły się wielkim powodzeniem. Podobnie jak pejzaże nadmorskie i krajobrazy. W 1907 roku dostał propozycje zdobienia ścian lwowskiej Izby Przemysłowo – Handlowej i podjął decyzję o powrocie z rodziną do Lwowa. Był dekoratorem teatrów miejskich, urządzał wystawy, inicjował wycieczki artystyczne. Wreszcie został inspektorem sceny lwowskiej i jej kierownikiem malarskim.
W czasie wojny wzięty jako zakładnik tułał się po całej Rosji. Mimo starć z bolszewikami, z każdej opresji wychodził cało, z wrodzonym humorem i niefrasobliwym dowcipem, z którego słynął wśród przyjaciół. Wreszcie w 1925 roku ponownie wrócił do Lwowa, by żyć zgodnie z ideą Anatola France – uprzyjemniać sobie życie.

Pour moi la peinture est...

Quel était votre premier tableau vendu?

Ce qui m'inspire c'est...

Quelle est votre phrase préférée

Raconte-nous quand la dernière fois étais-tu surpris

La fête n'est pas réusie sans...

Je voudrais avoir plus ...

Aimes-tu les nuits?

J'adore quand

Chat ou chien?

Si tu ne pouvais plus peindre, ...

Plat préféré? ...

Bach, Elvis ou Madonna

Je voudrais passer l'immortalité en étant...

Polityka Cookies oraz Polityka Prywatności

Zapoznałem się i akceptuję Politykę Cookies (wykorzystanie przez stronę plików cookies) oraz Politykę Prywatności (w tym Politykę Ochrony Danych Osobowych w rozumieniu RODO)

Akceptuję