Jarosław Łukasik

Moje obrazy nie zmierzają do określonej puenty. Ich sens jest każdorazowo odmiennym domniemaniem ufundowanym na intuicji, której ostateczny pesymizm skrywa się pod kolorową maską syntetycznych, bądź jak to woli, surowych i prostych w formie, kompozycji. \r\nMoje malarstwo dedykuję tym, którzy pod warstwą koloru i jego światła dostrzegają indywidualne, samotne trwanie; dla tych, którzy rozumieją, że czego byśmy nie pragnęli, to życie w swym egzystencjalnym wymiarze jest swoistym trwaniem w dążeniu ku przyszłości, u kresu której dostrzeżemy napis „koniec”. Im dalej w lata, tym napis żywszy, wyraźniejszy. A jedyną alternatywą dla pesymizmu jest drugi człowiek, z którym mogę spotkać się we przestrzeni obrazu.“