Janusz Lewandowski

Urodził się w 1938 roku. W 1964 roku uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Nacht Samborskiego. Nieprzerwanie uprawia malarstwo. Brał udział w wielu plenerach problemowych, wystawach okręgowych i ogólnopolskich. Miał szereg indywidualnych wystaw w kraju i za granicą (Holandia, Niemcy, Anglia). Prace w zbiorach prywatnych w kraju i wielu krajach Europy i w Ameryce.
Twórczość Lewandowskiego wywodzi się z inspiracji sztuką polskiego symbolizmu, jednak zarówno w swej formie jak i w sferze znaczeń wykracza daleko poza konwencje sztuki polskiej przełomu XIX i XX wieku. Stężony wyraz swych prac osiąga poprzez odtwarzanie pustych, mazowieckich pejzaży i wprowadzanie w nie ulubionych przez siebie postaci - wiejskich chłopaków kuszonych przez dziewczęta, zastygłych w smutku starców, przydomowych zwierząt: kogutów, prosiaków, gołębi... Wprowadzając nowoczesną "japonizującą" kompozycję przestrzeni w obrazie, ucina przedmioty na granicy malarskiego kadru, stosuje asymetrię i wykorzystuje działanie pustej przestrzeni. Jest również wytrawnym kolorystą, operującym zdyscyplinowaną, stłumioną paletą barw oraz wyrafinowaną fakturą.