Opis obrazu

Na obrazie pojawiają się surrealistyczne, majestatyczne formacje skalne, które przypominają gigantyczne, zielone platformy unoszące się w przestrzeni. Dominują przyjemne zielenie, ciepłe brązy i błękity nieba. Całość kompozycji jest zdumiewająco harmonijna, jakby natura stworzyła cudowne miejsce, unikalne i tajemnicze. Na szczytach tych skał widać małe drzewa i krzewy, niczym miniaturowe ogrody zawieszone w powietrzu. Atmosfera obrazu jest magiczna, jakby z innego świata. Artystycznie, obraz emanuje stylem przypominającym niektóre dzieła René Magritte’a, gdzie rzeczywistość miesza się z marzeniem. Techniką wydaje się być olej na płótnie, co dodaje miękkości i głębokości kolorom. Dla siedmiolatka, to miejsce, gdzie można bawić się w chowanego wśród chmur. Patrząc na dzieło, czuje się spokój, ale też ciekawość. To jak drzwi do innego "world", pełnego tajemnic do odkrycia. Może to być metafora samotności lub oderwania od świata. Może trochę smutne, ale i z iskierką nadziei. Chciałoby się tam wskoczyć, choćby na chwilkę, posłuchać wiatru i pobiec ścieżkami, których nie ma. Co za fantazja, niebo inspirujące do snów.